આપણા જીવનમાં શું સારું હશે અને શું ખરાબ હશે. આ મોટે ભાગે આપણા કર્મ અને ભાગ્ય પર આધાર રાખે છે. વાસ્તુશાસ્ત્ર અનુસાર, 5 એવા છોડ છે જે નકારાત્મક ઉર્જાનો નાશ કરે છે અને ઘરમાં સૌભાગ્ય લાવે છે. આજે અમે તમને દૈવી શક્તિથી ભરપૂર આવા 5 છોડ વિશે જણાવવા જઈ રહ્યા છીએ.
પીપળો
પીપળાના વૃક્ષનો સંબંધ મહાભારત સાથે હોવાનું માનવામાં આવે છે. અર્જુનને ભગવદ ગીતાનો સંદેશ આપતી વખતે ભગવાન કૃષ્ણ કહે છે કે બધા વૃક્ષોમાં હું પીપળાનું વૃક્ષ છું. મહર્ષિ વેદ વ્યાસે પીપળાના ઝાડ નીચે બેસીને મહાભારતની રચના કરી હતી. પીપળાનું વૃક્ષ આપણને દરેક પરિસ્થિતિમાં આગળ વધવાની પ્રેરણા આપે છે. તે જ્યાં ઈચ્છે ત્યાં, પરવાનગી વગર અને પોતાની ઈચ્છા મુજબ ખીલે છે. તે જીવનમાં આગળ વધવાનું પ્રતીક છે.
તુલસીનો છોડ
તુલસી માત્ર એક છોડ નથી પણ ભારતીય સંસ્કૃતિમાં સૌથી પવિત્ર પણ છે. આ છોડ હવાને શુદ્ધ કરે છે. બેક્ટેરિયા અને વાયરસને ઘરમાં પ્રવેશતા અટકાવે છે. તેના પાંદડાઓમાં રોગોને દૂર કરવાની અદ્ભુત શક્તિ છે. આ છોડને સકારાત્મક ઉર્જાનું પ્રતીક માનવામાં આવે છે. એવું કહેવાય છે કે જે ઘરમાં આ છોડ લગાવવામાં આવે છે, ત્યાં દેવી લક્ષ્મી કાયમ માટે નિવાસ કરે છે.
વાંસ
વાંસ સ્વભાવે લવચીક છે. તે વાંકા વળે છે પણ તૂટતું નથી. તે ઉપરની દિશામાં ઝડપથી આગળ વધે છે. તે છોડ આપણને શીખવે છે કે જીવનમાં લવચીક બનીને પણ તમે સફળતાની ઊંચાઈઓને સ્પર્શી શકો છો. તમારી લવચીકતા એ નબળાઈ નથી પણ શક્તિ છે. આ છોડ ઘરની સુંદરતામાં વધારો તો કરે છે જ, સાથે સાથે સૌભાગ્યને પણ મજબૂત બનાવે છે.
અશ્વત્થ
અશ્વત્થ વૃક્ષ, જેને પવિત્ર અંજીર તરીકે પણ ઓળખવામાં આવે છે, તેનો ઉલ્લેખ ફક્ત મહાભારતમાં જ નથી. ભગવદ ગીતામાં તેના સંપૂર્ણ અસ્તિત્વનો ઉલ્લેખ છે. ભગવાન કૃષ્ણ તેને એક વૃક્ષ તરીકે વર્ણવે છે જેના મૂળ ઉપર અને શાખાઓ નીચે છે. જો તમે એવા વ્યક્તિ છો જે રાત્રિના આકાશ તરફ જોઈને આશ્ચર્ય પામી રહ્યા છો કે આપણે અહીં કેમ છીએ, તો આ તમારા માટે છે. જો તમે તેના વિશે વિચારો છો, તો ખરેખર જીવન આવું જ ચાલે છે.
ચંદન
આ દુનિયામાં લોકો એકબીજાની ઈર્ષ્યા કરે છે અને નાની નાની બાબતોમાં ગુસ્સો ગુમાવી દે છે પણ ચંદન શાંત રહે છે. તે શાંત રહે છે. જ્યારે તમે તેની છાલને ઘસો છો ત્યારે તે એક સુખદ સુગંધ છોડે છે. તેની સુગંધ એટલી સુગંધિત છે કે તેનો ઉપયોગ મંદિરો, ધ્યાન અને તણાવ રાહત વિધિઓમાં થાય છે. તે તમને યાદ અપાવે છે કે ક્યારેય બાહ્ય અરાજકતાને તમારી આંતરિક સ્થિતિ પર કબજો ન થવા દો.
